و لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم

این بارم باز دور هم جمع شدیم یا بهتر بگم ،کنار شهدای گمنام رفتیم تا بهشون بگیم درسته که گمنامید و هیچ اثری از اسم و مشخصاتتون نیست، درسته خیلی وقتا ندیدیمتون، دلتون رو شکستیم، بودید و فکر کردیم نیستید، اما این بار استثنا اومدیم که یه ذره دلتون رو بدست بیاریم.

شما جوان زمانه ی خود بودید و ما جوان این زمانه، شما جهاد کردید و ما هم باید جهاد کنیم ، شما سخت و ما نرم ...

 گمنام بودید و ما هم گمنام، شما شهید و ما هم اگر لایق باشیم خادم

شما که سربلند شدید پس محتاج دعای سبزتان که ما هم در هدفمان موفق و سربلند شویم و برای مولایمان حرفی داشته باشیم برای گفتن...

جلسه امروز پیرامون موضوعات مختلفی چرخید، با اینکه خیلی طولانی شد اما تو چهره ی تک تک بچه ها که نگاه می کردم نارضایتی از بودن نبود.شاید به جرئت بتونم بگم اولین جمعی بود که می دیدم همه از حضور رضایت دارن ، هیچ اجباری به بودن نبود اما بودن، با عشق ... با یه همت بلند.

هنوز مشخص نکردیم که قراره برنامه هامون چی باشه اما نگفته همه می دونیم که هدف چیه...

اگه بخوایم یه جمع بندی از جلسه امروز و اهداف کلی گروه داشته باشیم فکر میکنم گوشه ای از وصیت نامه ی شهید عباس بابایی به همسرش کامل ترین نتیجه گیری باشه .

خیلی جالبه همه ی نظرات و اهداف حول همین وصیت نامه میچرخه بدون اینکه از قبل کسی برای اینکار برنامه ریزی کرده باشه .فکر میکنم این یه نشونه باشه ....قرارای گروه کنار شهدای گمنام ، همسو بودن اهداف با وصیت نامه شهید...

خدایا کمک کن همون راهی رو بریم که لبخند رضایتت آخر راه چشم براهمون باشه.

مدد کن بتونیم گوشه ای از این وصیت رو عملی کنیم ،تا اینجا رو که خودت خواستی بیایم بقیه راه رو هم تنهامون نذار که ما جز تو پناهی نداریم. الهی و ربی من لی غیرک

 
همسرم ملیحه جان!
اگر شده نان خشک بخور ولی دوستت، فامیلت و … را که چیزی ندارد و کسی که بیچاره است را از بدبختی نجات بده. تا میتوانی خیلی خیلی عمیق درباره چیزی فکر کن.
همیشه سنگین باش ، زود از کسی ناراحت نشو، از او بپرس که مثلا چرا اینکار را کردی و بعد درباره آن فکر کن و تصمیم بگیر…

ملیحه جان!
باید مجددا قول بدهی که همیشه با حجاب باشی، همیشه با ایمان باشی، همیشه به مردم کمک کنی و به همه محبت کنی.
در جوانی پاک بودن شیوه پیغمبری است .

---

  " ز . ر "