چندین سال کسب و کارش را با اباالفضل (علیه السّلام) تقسیم می کرد، آخر
شب پول را تقسیم می کرد و می گفت: این سهم اباالفضل (علیه السّلام)، اگر
گدا می آمد و یا برای حسینیه می داد و یا برای عروسی می داد ... .
می
گفت: همش سهم اباالفضل (علیه السّلام)، هر کی می آمد تشکر کنه، می گفت: این
سهم اباالفضل (علیه السّلام) است، از عباس (علیه السّلام) تشکر کن.
گذشت،
بعد مدتی یه دونه دخترش مبتلا به سرطان خون شد، به طوری که از جاش نمی
تونست بلند بشه، پیش هر دکتری که بردند همه جوابش کردند، خبر پیچید تو مردم
شهر، کسانی که پول ها را خرج نکرده بودند، به او گفتند یه جای کار تو عیب
داره وگرنه اباالفضل (علیه السّلام) تو کاسه ی تو نمی گذاشت، خیلی دلش
شکست، یه شب که آمد خانه، خانمش گفت: تو می خواهی چیکار کنی؟ علت را پرسید:
گفت از طعنه ی همسایه ها خسته شدم، هر کس من را می بینه با لحنی از من می
پرسه که شوهرت این پول ها را از کجا آورده، که این جور بلاش به بچه تون
خورده و درد ناعلاج گرفته، تو که این همه پولات را
با اباالفضل (علیه
السّلام) تقسیم کردی، چرا پس بهت محل نمی ذاره؟ چرا نمی ری از او بخوای؟
بهش برخورد، اومد وضو گرفت، تا اومد تکبیر بگه، گفت: خدایا این دو رکعت سهم
اباالفضل (علیه السّلام)، باهاش کار دارم، دارم برا اربابام پیشکش می
فرستم، پول هایی که خرج کردم کارساز نبوده، دو رکعت نماز براش بفرستم، دو
رکعت نماز را خواند، بعد سر به سجده گذاشت، ای اباالفضل ! مردم می گویند تو
بچه ام رو مریض کردی، مردم می گویند این درد ناعلاج را در بدن بچه ام تو
انداختی، من باور نکردم، من شنیدم تو شفا می دهی و گره باز می کنی ... .
آقا
حرف های مردم یه طرف، ولی حرف امشب خانمم یه طرف، دیگه بهم گفت، تو که با
اباالفضل (علیه السّلام) رفیقی، چرا آدمت حساب نمی کنه، آقا من بد کردم،
چرا باید دخترم تقاصش را پس بدهد ... .
حرف هایش را زد و آمد، صورت
دخترش را بوسید و رفت خوابید، نیمه های شب دید یکی داره شانه اش را تکان می
ده، بابا ! پاشو بلند شو، فکر کرد داره خواب می بینه، روشو برگردوند ولی
دید انگار جدی جدی یکی داره صداش می کنه، کارت دارم برات پیغام دارم، دید
دخترش کنارش نشسته، گفت تو چه جوری از بسترت تا اینجا اومدی؟ گفت بابا منم
خواب بودم، از بوی عطر خوبی از خواب پا شدم، دیدم یه آقای سبز قبایی کنارم
نشسته، یه دستی به بدنم کشید، گفت دختر بچه، نازنین پاشو، همین حالا برو
بابا
تو از خواب بیدار کن، منم بی اختیار پا شدم، برو به بابات بگو، اباالفضل (علیه السّلام) سلام رسوند، گفته
این هم سهم اباالفضل (علیه السّلام) .... .
منبع:کتاب گلواژه های روضه
